Zacznijmy od słów — to od nich wszystko się zaczyna. „Osoba z niepełnosprawnością” czy „osoba niepełnosprawna”? Dobór słów ma znaczenie. „Osoba z niepełnosprawnością” to forma językowa, która stawia na pierwszym miejscu osobę, nie definiuje jej przez stan zdrowia czy sprawność. Niepełnosprawność to nie cecha – nie powinna przesłaniać indywidualności, możliwości ani godności. Język wpływa na sposób postrzegania innych, dlatego warto już na tym poziomie przeciwdziałać wykluczeniu i budować społeczną równość.
Choć coraz częściej mówi się o dostępności, wiele przestrzeni – zarówno publicznych, jak i prywatnych – nadal nie spełnia podstawowych potrzeb osób z niepełnosprawnością. Brakuje podjazdów, wind, oznaczeń w alfabecie Braille’a, intuicyjnych rozwiązań cyfrowych. Przeszkody są nie tylko fizyczne – to także brak informacji, komunikacja niedostosowana do różnych potrzeb, ignorowanie realiów życia wielu osób. Każda taka bariera to sygnał, że ktoś został pominięty.
Podobnie wygląda sytuacja na rynku pracy. Osoby z niepełnosprawnością wciąż napotykają trudności już na etapie rekrutacji – formularze są niedostępne, rozmowy prowadzone w nieprzygotowany sposób, a miejsca pracy często nieprzystosowane. Do tego dochodzą stereotypy, które niesłusznie podważają ich kompetencje i zaangażowanie. Tymczasem to osoby z ogromnym potencjałem, lojalnością, kreatywnością i siłą wynikającą z codziennego pokonywania przeszkód. Wystarczy stworzyć im warunki – równe dla wszystkich.
Mówienie o inkluzji to za mało – potrzebne są konkretne i świadome działania. To między innymi audyty dostępności, identyfikowanie barier, wprowadzanie dostosowanych procedur, regularne szkolenia oraz codzienna uważność na potrzeby różnych osób. Firmy i instytucje powinny aktywnie tworzyć przestrzenie i procesy, które są rzeczywiście otwarte i przyjazne dla wszystkich. Równość nie polega na deklaracjach, ale na codziennych decyzjach i zmianach, które budują prawdziwie włączające środowisko pracy i usług.
Dzień Walki z Dyskryminacją Osób z Niepełnosprawnością to nie tylko data w kalendarzu. To ważny moment, by zatrzymać się i zadać sobie pytanie: czy nasza firma, nasza instytucja, nasze otoczenie – naprawdę są dostępne i otwarte na wszystkich? Równość powinna być czymś naturalnym, jednak w rzeczywistości nie pojawia się automatycznie – trzeba ją świadomie budować. Wymaga to zaangażowania, uważności i konkretnych działań. Równość to nie jednorazowa deklaracja, lecz codzienne decyzje, które tworzą przestrzeń dla każdego.
Autorka tekstu: Wiktoria Smorąg
Niniejszy artykuł jest chroniony prawami autorskimi, chcesz się na niego powołać?
Nie ma problemu, pamiętaj o podaniu źródła: www.areteaudit.pl